سفینة النجاة

امام صادق علیه السلام می‌فرماید: «رحم اللّه عمنا العباس رحمت خدا بر عموی بزرگوارمان عباس بن علی علیه السلام یکی از ویژگی‌هایی که در این روایت آمده، بصیرت «حضرت عباس» است آن حضرت می‌فرماید: « نافذ البصیرة، صلب الإیمان جاهد مع أبی عبد اللّه علیه السلام و أبلی بلاء حسنا و مضی شهیدا.»

امام دست روی خصلت بصیرت عباس علیه السلام می‌گذارد که او اهل بصیرت بود، یک انسان مسلمان باید دارای بصیرت باشد و در برابر دشمنان هوشیار باشد، حضرت قمر بنی‌هاشم «نافذ البصیرة» بود یعنی عمیق‌ترین بصیرت و بینش‌ها را داشته است؛ دشمن شناس بود و موضع مردانه‌ای مقابل بنی امیه و دشمنان خاندان اهل بیت‌(ع) گرفته بود، وقتی که در عصر تاسوعا شمر برای او امان‌نامه آورد گفت در امان هستید فرمود، مرگ بر تو و امان نامه تو. این نشان می‌دهد که قمر بنی‌هاشم چشمش باز بود و حقایق عالم را مشاهده می‌کرد و لذا ذره‌ای از رهبر و امامش جدا نشد و همانند ماه که دور خورشید و زمین گردش می‌کند، بر مدار ولایت گردش می‌کند پس اولین ویژگی او «نافذ البصیره» بودن است که همه حقایق و قله‌های معارف را درک کرده است.

کنيه آن حضرت را ابو عبد الله و القاب وي را الرشيد، الوفي، الطيب، السيد، الزکي، المبارک، التابع لمرضاة الله، الدليل علي ذات الله، و السبط، نوشته اند.اما بالاترين لقب همان است که جد بزرگوارش پيامبر صلی الله علیه و آله بر او و برادرش امام حسن نهاده و فرمود: حسن و حسين دو سرور جوانان اهل بهشتند.و در جاي ديگر رسول الله صلی الله علیه و آله امام حسين علیه‌السلام را به نام سبط خواند.

در کتاب، الفصول المهمة، نقش انگشتري وي، لکل اجل کتاب آمده، اما در کتاب وافي و غير آن که از امام صادق علیه‌السلام نقل گرديده، حسبي الله، و از امام رضا علیه‌السلام (ان الله بالغ امره) ذکر شده است و چنين به نظر مي رسد که براي آن حضرت چند انگشتري با عباراتي که بدانها اشاره شد وجود داشته است.